Gracze mogą wybrać z trzech różnych klas. Oto informacje o każdej z nich:
Wojownik
Najbardziej fizyczna klasa w Dragon Age 2, wojownik, najlepiej sprawdza się będąc otoczonym przez wrogów, ściągając ich uwagę potężnymi ciosami, podczas gdy jego sojusznicy sieją spustoszenie ze względnie bezpiecznej pozycji.
Esencją stylu walki wojownika jest dobór oręża. Zagorzali obrońcy będą skłaniać się ku połączeniu broni jednoręcznej (topora, maczugi albo miecza) z tarczą, wykorzystując przewagę, jaką daje umieszczenie ściany drewna czy stali między nimi, a ich przeciwnikami. Bardziej ofensywni wojownicy wybiorą większe bronie dwuręczne, takie jak wielki miecz lub młot. Poświęcając obronę, zwiększą oni swój niszczycielski potencjał, jako że ogromny zasięg ich ostrzy z łatwością umożliwia dosięgnięcie wielu wrogów jednocześnie.
Wojownicy jednakowoż nie są już tak ograniczani wyborem oręża, jak dawniej. Szeroki wachlarz ich zdolności jest niezależnych od rodzaju broni, jak na ten przykład ogłuszający cios rękojeścią. Rozmaite ofensywne i defensywne postawy - jak Potęga, Kontrola i Obrót Ostrza ? można wykorzystywać bez względu rodzaj broni, w zależności od aktualnych potrzeb. Wojownicy to także jedyna klasa, która może aktywnie wykorzystywać nienawiść wielu wrogów jednocześnie, kontrolując w ten sposób przebieg bitwy i utrzymując delikatniejszych towarzyszy przy życiu.
Specjalizacje wojowników:
Łupieżca: Życie to potęga. Magowie Krwi o tym wiedzą, ale nie oni jedyni. Wojownicy również mogą władać energią płynącą przez krew i kości, jednak nie jest to łatwa ścieżka. Specjalizacja Łupieżcy przemienia ból w siłę w ciągłej równowadze samo poświęcenia. Początkowo może się wydawać, że Łupieżcy odwalają robotę za przeciwników, raniąc samych siebie w makabryczny sposób. Jednak Łupieżcy mogą zamienić swoją życiową esencję w czyste obrażenia, a później odzyskać zdrowie poprzez wykradanie życia swym wrogom. Jest to niebezpieczna gra, polegająca na dodawaniu siły do niszczenia przeciwników, zanim ich ataki lub własne zdolności Łupieżców ich zabiją. W najlepszym wypadku, specjalizacja Łupieżcy skutkuje brutalną harmonią. Im bliżej są własnej śmierci, tym bardziej efektywni są w zadawaniu jej innym.
Templariusz: Potrzeba niewiarygodnego skupienia, aby korzystać z magii, a jeszcze większej siły woli, by się jej przeciwstawić. Specjalizacja Templariusza narodziła się w Zakonie z chwilą utworzenia bractwa, a ich celem wciąż jest ograniczanie i odizolowanie magów. Jednak zdolności Templariuszy nie są objawione; to wynik intensywnego treningu i rygorystycznego oddania. Mogą być osiągnięte przez każdego wojownika, chociaż wymagana dyscyplina może zdawać się powołaniem. Templariusze nie tylko opierają się magii, oni się jej przeciwstawiają i nie pozwalają innym na jej używanie. U szczytu umiejętności, Templariusz po prostu usuwa większość szkodliwych efektów i może całkowicie pozbawić maga możliwości rzucania zaklęć. Są to wojownicy jednej ścieżki i nikt nie może równać się z ich oddaniem i efektywnością w okiełznywaniu tych, którzy nadużywają magicznych energii Pustki.
Berserker: Wszyscy wojownicy wymagają respektu, ale Berserker posiada niezwykłą siłę fizyczną. Nazwa specjalizacji sugeruje furię, podejmowanie ryzyka i jest to z pewnością część ich efektywności, ale byłoby śmiertelnym błędem sugerować, że Berserker jest niechlujny czy niezdyscyplinowany. Trzeba wielkiej samokontroli by wiedzieć, kiedy stracić kontrolę. Moment walki jest kluczem: znalezienie równowagi między całkowitym zaangażowaniem i nadmiernym przedłużaniem Szału. Berserkerzy kontrolują przebieg bitwy, wyznaczając poziom, któremu wrogowie nie mogą sprostać. Co więcej, mogą karmić się powodowanym zniszczeniem i znajdować nową energię w każdym poległym wrogu. Kiedy stoją, pełni sił, nie mają sobie równych, jednak nie mogą wycofać się i pozwolić bitwie się toczyć. Dla Berserkera walka zawsze kończy się w chwale, wygrana czy nie.
Mag
Magowie w DA 2 obcują z surową mocą, czy to ją czerpiąc, czy użyczając, czy też wykorzystując. Maja niewiarygodny potencjał taktyczny, jest fakt potwierdzony przez to, jak gorliwie są tropieni przez Templariuszy. Wszechstronny i niszczycielski, apostata wiedzie niebezpieczne życie w Kirkwall, jednak on lub ona jest w stanie poradzić sobie z zagrożeniami, jakie stwarzają przytłoczone pracą władze.
Wszyscy magowie są w stanie pozbawić wroga zdolności do walki. Spowolnienia, osłabienia, rozproszenia - gdy tylko poznają słaby punkt swoich wrogów, mogą przemienić najbardziej niebezpiecznego wroga w bezbronny cel.
Z drugiej strony, magowie mogą zamienić towarzyszy w niepowstrzymaną moc poprzez leczenie, dodawanie obrażeń od żywiołów i zmianę czasu na korzyść drużyny Pośpiechem. Zarówno wojownik jak i łotrzyk czerpią profity z posiadania magów za plecami.
Być może jednak głównym powodem dla którego Magów się tak obawia, jest kontrola pola bitwy przy pomocy niewiarygodnych obrażeń obszarowych. Wrogowie, którzy nie są unieszkodliwieni lub zatrzymani przez wzmocnionych sojuszników, zostają po prostu starci z powierzchni ziemi. Wszystkie klasy w DA 2 są mistrzami w swoich dyscyplinach, ale to magowie zostawiają po sobie wypaloną do cna ziemię.
Specjalizacje magów:
Mag Mocy
Wszystkie specjalizacje maga manipulują energią, ale to Magowie Mocy się nią upajają. Specjalizacja dosyć popularna w Kirkwall, skupiająca się tylko surowym wykorzystaniu magii, w całej swej występnej chwale - wiry wciągające wrogów, eteryczne ciężary które miażdżą i spowalniają, czy też wielkie fale, rzucające wrogami jak lalkami. Cele, którymi nie da się bawić, zostają zwyczajnie wbijane w ziemię, jakby uderzone wielką pięścią. A w swoim mistrzostwie, Mag Mocy może stać się niewrażliwy na podobne ataki, która to umiejętność świadczy o prawdziwej dyscyplinie, którą muszą utrzymywać. W końcu niezbyt subtelny nie oznacza wcale nieskomplikowany - specjalizacja Maga Mocy wymaga niezwykłej precyzji do utrzymywania tak przytłaczającej potęgi pod kontrolą.
Uzdrowiciel Dusz
Uzdrowiciele Dusz skupiają się na odnowie, nie niszczeniu. Wiedzą, że najlepszym sposobem wygrania bitwy jest utrzymanie siebie i sojuszników w walce tak długo, jak to tylko możliwe. Są magami możliwie najbardziej akceptowanymi - lub przynajmniej tolerowanymi - przez zwykłych ludzi, a co więcej, templariusze boją się ich równie mocno albo i mocniej, niż specjalizacji skupionych na zadawaniu obrażeń. Żadni inni magowie tak bezpośrednio nie czerpią swej mocy od dobroczynnych duchów Pustki. Jest to pewne ryzyko, ale korzyści mówią same za siebie. Usuwanie kontuzji, leczenie ran, a nawet ratowanie sojuszników na granicy śmierci - to nie są zdolności wspomagające, to trzon każdego efektywnego zespołu. Byle idiota może uczynić krzywdę, ale żadna siła mięśni nie sprawi, że broń zacznie leczyć.
Mag Krwi
Nic nie wzbudza tak wielkiego przerażenia, jak Mag Krwi. Magowie tego rodzaju biorą surową energię życia i wykorzystują ją do własnych celów. Mogą siać zepsucie i przejmować kontrolę, oraz podtrzymywać swą moc poprzez pożeranie życia innych, za przyzwoleniem lub bez. Efekty mogą być niegodziwe, jednak ta specjalizacja nie jest ograniczona dla szaleńców i potworów. Wielu postrzega ją jako jedyną formę magii, która jest naprawdę wolna, jako że wiąże się z fizycznością, a nie usługami duchów czy demonów. Ciągle jednak pozostaje niezaprzeczalnie brutalną i auto-destrukcyjną dyscypliną, a Mag Krwi musi być ostrożny. Pokusa, żeby wziąć jeszcze troszeczkę więcej, ciągle jest obecna.
Łotrzyk
Łotrzyk walczy z precyzją. Czy jest to uwolnienie huraganu strzał z dystansu, czy wykańczające cięcie po niszczącym cięciu z bliska, te zabójcze kombinacje skupiają się na pojedynczym celu i umożliwiają rozbrojenie go z zabójczą skutecznością.
Dla łucznika mobilność jest największym z atutów. Zdolny do wyjścia cało z walki z łatwością, łotrzyk może bez trudu unikać pojedynczych wrogów. Wrogowie liczący na walkę w zwarciu zazwyczaj zostają uziemieni przez strzałę w nodze. Gdy sytuacja staję się bardziej niebezpieczna, dobre przebranie i ostrożne przemykanie się pozwalają na prześcignięcie się między przeciwnikami, pozwalając wrogom na skupienie się na lepiej opancerzonych towarzyszach.
Uzbrojony w podwójne sztylety łotrzyk skupia się bardziej na przyjmowaniu właściwej postawy oraz na zgraniu z wojownikami oraz magami, by zadać jak największe obrażenia, gdy przeciwnicy są rozkojarzeni lub bezbronni. Uderzenia akrobatyczne rozszarpując przeciwników, często zostawiają ich krwawiących oraz bardzo osłabionych, gdy łotrzyk z gracją prześlizguje się za plecy, by zadać niszczycielski cios.
Łotrzykowie skupiają się na zręczności i sprycie, kombinacji, która pozwala zamieniać siłę na precyzję. Ciosy krytyczne są chlebem powszednim dla łotrzyka. Mają również wiele umiejętności, które zwiększają te szanse. Atrybuty te prowadzą tez do porządnej obrony, tworząc z łotrzyka ciężkiego wroga do trafienia, które są zazwyczaj śmiertelne dla niego gdyż nie może on nosić ciężkich pancerzy z powodu braku siły.
Specjalizacje Łotrzyków:
Asasyn
Każdy może zabić za pieniądze, ale ci, którzy trzymają się Antivańskiej tradycji wiedzą, jak zrobić to z klasą. Każdy zabójca jest inny, niektórzy wolą zabijać własnoręcznie, z bliska, inni uderzają z pewnego dystansu, ale wszyscy są śmiertelnie zabójczymi łowcami, wyszkolonymi w wyszukiwaniu słabych punktów przeciwnika. Zaskakująco duża liczba zabójców działa w Kirkwall, chociaż większości z nich nie ma na miejscu, gdyż wypełniają swoje kontrakty.
Szampierz
Szampierze specjalizują się w wyzywaniu pojedynczych wrogów i szybkiej eliminacji. Sztuka pojedynkowania się nie jest zbyt popularna w Kirkwall w porównaniu z bardziej wyrafinowanymi miastami Orlais, jednak nadal można znaleźć mnóstwo trenerów, którzy mogą nauczyć łotrzyków, jak skutecznie wykorzystywać spryt. Wybrana przez łotrzyka broń, ostrze bądź łuk, ma niewielki wpływ na to drzewko. Rozkojarzony i wściekły wróg jest łatwym celem na dowolną odległość.
Cień
Łotrzycy Cienia wykorzystują oszustwa i niewinne twarzyczki, by napaść na swoich wrogów niszczącym atakiem. Jako centrum przemytu Kirkwall ma więcej niż kilku praktykujących te techniki, którzy przekażą swoje sekrety tym, którzy okażą się wystarczająco utalentowani.