Dragon Age: Inkwizycja - Wydarzenia przed Inkwizycją
Jeśli wierzyć opowieściom Zakonu, to pycha ludzkości doprowadziła do powstania mrocznych pomiotów. Nieskończenie liczne i będące wrogami wszelkiego życia pomioty nieustępliwie poszukują swojego dowódcy - Arcydemona.
Kiedy go znajdą, wylewają się ze swych plugawych, podziemnych siedlisk i rozpoczyna się Plaga. Jedynymi wojownikami zdolnymi zniszczyć Arcydemona są Szarzy Strażnicy, a historia zawsze honoruje tego, który poświęci wszystko, by zabić bestię. To właśnie tutaj, w Fereldenie rozpoczyna się kolejny rozdział w historii Szarych Strażników.
Nowa Rekrutka w Ostagarze
Wraz z Duncanem, przywódcą Szarych Strażników do Ostagaru przybyła nowa rekrutka, która po przejściu Rytuału Dołączenia stała się pełnoprawną Szarą Strażniczką. Niestety nie wszyscy mieli tyle szczęścia. Kilku rekrutów nie przeżyło.
Klęska pod Ostagarem
Sprzymierzone siły Fereldenu i Szarej Straży spotkały się w Ostagarze z armią króla Cailana i zastępami Strażników by zniszczyć pomioty. Lecz odwaga zamieniła się w rozpacz, gdy Loghain zdradził swojego króla. Oddziały Cailana zostały wybite, a południe stracone. Bohaterka przeżyła dzięki pomocy Flemeth, tajemniczej Wiedźmy z Głuszy.
W towarzystwie córki Flemeth, Morrigan, i Szarego Strażnika, Alistaira, Strażniczka przystąpiła do stworzenia armii zdolnej odeprzeć Plagę. Zamierzała wykorzystać pradawne traktaty Szarej Straży.
Nocni Goście
Po tym, jak zdrajca Loghain zasiadł na tronie Fereldenu, Strażnicy szukali pomocy u wpływowego arla Eamona z Redcliffe. Gdy jednak przybyli do miasta, to znajdowało się pod oblężeniem. Co noc nieumarli powstawali i falami atakowali wyniszczoną osadę.
Z pomocą Bohaterki mieszkańcy Redcliffe powstrzymali hordę nieumarłych. Strażnicy dotarli do zamku arla lecz Eamon był już na skraju śmierci a jego dwór ogarnęło szaleństwo. Zamek został opanowany przez demony.
Układanie się z nimi nigdy nie jest proste. Przekonał się o tym Connor, syn władcy. Demon zgodził się uratować życie ojca chłopca, ale nie przywrócić mu zdrowie. Arl Eamon potrzebował cudu, by wyzdrowieć.
Uczony i Azyl
Strażniczka przypomniała sobie historię, którą usłyszała z ust jednego z rycerzy Redcliffe - opowieść o relikwii, która według jego słów miała zawierać prochy Oblubienicy Stwórcy, Andrasty oraz poszukiwaniach pewnego uczonego Zakonu, który zajmował się badaniami i był na jej tropie lecz zaginął wraz z kwiatem rycerzy, którzy ruszyli jego śladem.
Tak oto trafiła do domu Ferdynanda Genitivusa, gdzie zastała jego asystenta. Jednak na miejscu coś było nie tak. Okazało się, że prawdziwy asystent od dawna nie żyje a w domu uczonego przebywa oszust. Bohaterka pozbyła się go i znalazła dziennik, który zaprowadził ją do wioski położonej w Górach Mroźnego Grzbietu. To właśnie tutaj, w Azylu odnalazła odpowiedzi na swoje pytania. Rycerze, którzy wyruszyli na poszukiwania zostali zabici lub zmarli z powodu tortur. A sam uczony stał się zakładnikiem fanatyków, którzy sami nazywali się Uczniami Andrasty.
Strażniczka rozwiązała problem w Azylu pozbywając się Eirika przywódcy fanatyków, a dzięki pomocy Genitivusa poznała lokalizację Świątyni Świętych Prochów.
Świątynia Świętych Prochów
Strażniczka udała się do Świątyni i znalazła urnę, zawierającą Święte Prochy Andrasty, które podobno leczyły wszelkie schorzenia. Urny broniły starożytne pułapki, próby woli i kult czcicieli smoków, który chciał wykorzystać moc urny do własnych celów. Strażniczka pokonała przeciwności i rozwiązała problem z kultystami.
Urna zniknęła w tajemniczy sposób po odejściu Strażników.
Dzięki szczypcie prochów Bohaterka przywróciła arlowi zdrowie i mogła wrócić do pierwotnych planów. Powiadomiony o zdradzie Loghaina Eamon obiecał swoje polityczne i wojskowe wsparcie.
Tajemniczy Golem
Podczas uzupełniania zapasów Strażniczka weszła w posiadanie różdżki, która miała kontrolować golema. Kupiec, który ją sprzedał wyjawił hasło aktywujące i podał miejsce gdzie miał czekać golem. Wystarczyło udać się do wioski Honnleath.
Na miejscu okazało się, że wioska jest opanowana przez pomioty i nie było widać żadnych śladów mieszkańców.
Strażniczka rozprawiła się z pomiotami i udała się do centrum wioski gdzie stał majestatyczny golem. Niestety hasło aktywujące było błędne i nic się nie stało po wypowiedzeniu go przy golemie.
Bohaterka zamierzała opuścić wioskę, lecz zanim to zrobiła, postanowiła ją przeszukać w celu znalezienia przydatnych rzeczy, które mogły posłużyć w jej misji.
Tak oto natrafiła na potomka właściciela różdżki, który obiecał że poda prawdziwe hasło, o ile ta pomoże mu znaleźć córkę. Dziewczynka znajdowała się w otoczeniu Demona Pożądania, który zwabił ją pod postacią kota. Demon zapronował układ - życie dziewczynki za jej życie. Nie krył się z tym, że zamierza ją opętać.
Strażniczka rozwiązała problem z demonem i zdobyła prawidłowe hasło do aktywacji. Tak oto poznała Shale, golema który był kiedyś krasnoludzicą, która poświęciła się dla dobra Orzammaru.
Splugawiona Wieża Magów
Kręgi Maginów są zobowiązane przysięgą do pomocy Szarym Strażnikom podczas Plag. Jednak wieża nad jeziorem Kalenhad nie była wstanie pomóc: jeden z jej magów. Uldred, został opętany przez Demona Pychy i zamieniał pozostałych magów Kręgu w plugawce. Bohaterka przemierzyła Pustkę i pokonała Uldreda na szczycie wieży oraz uratowała pozostałych przy życiu.
Sojusznicy zdobyci w Kręgu i Redcliffe nie byli jedynymi nowymi żołnierzami, którzy dołączyli do sił Straży.
Szczyt Wojownika
Do obozu Strażniczki zawitał pewien kupiec, który pragnął oczyścić imię swojej krewnej i przywrócić jej honor. W zamian oferował wsparcie dla jej kampani.
Strażniczka dotarła do Szczytu Wojownika, który niegdyś służył Szarej Straży i poznała jego historię. Wiele lat temu Sophia Dryden, ówczesna Komendantka Szarej Straży wzięła udział w buncie przeciwko władcy Fereldenu, który okazał się tyranem. Wielu wojowników ją opuściło a inni zginęli. Siły Sophi osłabły, dlatego rozkazała Avernusowi sprowadzić demony, które wymknęły się spod kontroli i zabijały wszystkich. Sophia tego dnia zginęła w bitwie a jej ciało zostało opętane.
Strażniczka oczyściła Szczyt i pozbyła się wpływu demonów. Rozwiązała także sprawę związaną z magiem krwi Avernusem, który pracował nad pozbyciem się klątwy spaczenia u Szarych Strażników.
Levi Dryden był zadowolony i niedługo potem sprowadził tam swoją rodzinę. Bohaterka miała nowy punkt handlowy, który przydał się podczas działań wojennych.
Klątwa Elfów
Dalijskie elfy zazwyczaj nie zawierają sojuszy, ale nawet głęboką nienawiść można odłożyć na bok w obliczu zagłady.
Starożytna klątwa wyniszczała największe fereldeńskie klany Dalijczyków, zamieniając elfy w wilkołaki. Zathrian, Opiekun klanu, twierdził, że lekarstwem jest serce wielkiego wilka, Chorego Kła, chociaż sam ukrywał swoją tajemnicę. Wiele lat wcześniej Zathrian z zemsty za krzywdy na jego rodzinie sam obłożył grupę ludzi klątwą, która teraz nękała jego klan. Dopóki żył, klątwa trwała. Wszyscy zmieniali się w wilkołaki.
Bohaterka pozbyła się zagrożenia na swój sposób. Nawiązała przymierze z ocalałymi a sojusznicy z Lasu Brecilian w ramach wdzięczności dołączyli do armii przeciwko mrocznym podmiotom.
Sytuacja w Orzammarze
Kolejne Plagi mogą dzielić setki lat, ale krasnoludy zyjące pod powierzchnią Thedas walczą z pomiotami każdego dnia. Nikt nie jest lepiej wyszkolony do walki z pomiotami niż wojownicy z Orzammaru - może z wyjątkiem ich stałych sojuszników, Szarych Strażników.
Bohaterka przybyła do Orzammaru po śmierci króla Endrina i zastała różne frakcje polityczne walczące o kontrolę nad stolicą krasnoludów. Jedynie głos poważanego Patrona mógł przełamać impas, by doprowadzić do wybrania władcy... i nakazać krasnoludom uhonorowanie traktatu z Szarą Strażą oraz dołączenie do walki z nową Plagą.
Bohaterka wyruszyła, by odnaleźć Patronkę o imieniu Branda, która zniknęła na Głębokich Ścieżkach podczas poszukiwań legendarnego artefaktu: Kowadła Pustki, stworzonego przez uznanego kowala Caridina do wykuwania potężnych golemów wojennych.
Bohaterka odnalazła Caridina oraz jego dzieło, opanowała sytuację w Orzammarze i dzięki wsparciu nowego władcy miasta, pozyskała kolejnych żołnierzy do armii przeciwko Pladze.
Po wzmocnieniu armii Strażników krasnoludami, Bohaterka musiała rozprawić się z Loghainem, aby zjednoczyć Ferelden przeciwko pomiotom...zanim Plaga pochłonęłaby świat.
Odzyskanie królestwa
Królestwo Fereldenu było podzielone: choć część szlachty popierała regencję Loghaina, inni potępiali jego bezczynność wobec pomiotów. Loghain nie wahał się nawet uwięzić własnej córki, Anory, wdowy po Cailanie. Wojna domowa wisiała na włosku i arl Eamon ogłosił Zjazd Możnych w nadziei na zażegnanie konfliktu i usunięcie Loghaina z tronu.
Obrady zakończyły się wybraniem nowego władcy i osądzeniem zdrajcy, Loghaina. Ferelden zaczął przygotywać się do walki.
Duchy Ostagaru
Do Strażniczki dotarły wieści o ocalałym z bitwy pod Ostagarem, który należał do gwardii Króla Cailana. Po dotarciu na miejsce i ocaleniu mu życia, ten opowiedział o tajemniczych listach i o tym, że w Ostagarze roi się od mrocznych pomiotów.
Strażniczka postanowiła odzyskać ciało króla, którego spotkała kilka tygodni temu i poznać tajemniczą korespondencję.
Ostagar był ruiną. Wszędzie leżały ciała poległych, na których żerowały pomioty, które opanowały to miejsce. Po eksploracji udało się jej znaleźć skrzynię, o której mówił ocalały.
Okazało się, że bitwa mogła skończyć się zupełnie inaczej. Cailan prowadził rozmowy z Cesarstwem Orlais, które oferowało swoje wsparcie w postaci rycerzy oraz Strażników z Orlezjańskiego Zakonu. Niestety skończyło się na obietnicach bo Cesarstwo musiało zająć się pomiotami na swoim terenie. Cailan był wściekły. Dodatkowo podsuwano mu pomysł, aby porzucił bezpłodną królowę Anorę i ożenił się z Celene, Cesarzową Orlais.
Wkrótce udało się odnaleźć ciało króla, które zostało zbeszczeszczone przez pomioty. Strażniczka wybiła pomioty, odzyskując dwa słynne miecze Duncana oraz zajęła się ciałem Cailana.
Oblężenie Denerim
Podczas gdy zjednoczona armia Strażniczki gromadziła się w Redcliffe, pomioty otoczyły Denerim i rozpoczęły oblężenie stolicy Fereldenu. Armia Bohaterki wraz z Riordanem, weteranem Szarej Straży u boku walczyła dzielnie w Denerim i przełamała oblężenie pomiotów. Lecz Riordan poświęcił się i zginął honorowo w starciu z potężnym, plugawym smokiem.
W najwyższej wieży fortu Drakon najsilniejsi sojusznicy Bohaterki walczyli u boku Strażników w ostatecznej, heroicznej bitwie z olbrzymim Arcydemonem. Arcydemon został zabity.
Bez przewodnictwa Arcydemona pomioty się rozproszyły. Większość zbiegła pod powierzchnię, nadal licznie i nieustannie poszukuwali nowego Arcydemona, którego mogłyby przebudzić.
Rozbite królestwo Fereldenu czekała długa odbudowa. Po Pladze potrzebny był silny przywódca. Ferelden przetrwał, uparcie i niestrudzenie, jak na psich władców przystało, ale wydarzenia Piątej Plagi ciążyły nad odradzającym się narodem.
Dla ludu Thedas legendy o Bohaterce Fereldenu pozostają najjaśniejszym światłem nadziei w mrocznych czasach.
Powrót Zagrożenia
Wraz ze śmiercią arcydemona Urthemiela, która to zakończyła Piątą Plagę założono, że pozostałe pomioty stały się maruderami bez własnej armii i nie stanowią już zagrożenia. Lecz nikt nie przypuszczał jak bardzo się mylą...
Pojawienie się Architekta
Architekt, inteligentny mówiący mroczny pomiot, który sam nazywał się wyjątkowym bowiem uważał, że jest odporny na zew Dawnych Bogów doszedł do wniosku, że pomioty poniosły zbyt dużą ofiarę podczas Plag i postanowił uwolnić ich od wpływu Bogów i doprowadzić do pokoju między Mrocznymi Pomiotami a rasami Thedas... za wszelką cenę.
Badania Architekta
Z czasem badania Architekta przyniosły rezultaty. Pijąc krew Szarych Strażników, pomioty zyskiwały odporność na Skazę i mogły myśleć samodzielnie. Tak powstali Uczniowie, inteligentne i mowiące Mroczne Pomioty. Uczniowie potrafili kontrolować mniej inteligentne pomioty oraz pracować nad strategiami. Mieli własną wolę. Niektórzy z nich byli wdzięczni Architektowi za to, że wyzwolił ich od Zewu ale dla innych ta strata była zbyt wielka.
Sprawy przybrały zły obrót gdy Architekt uwolnił Matkę Lęgu, która nie mogła pogodzić się z tym, że nie słyszy już Pieśni Dawnych Bogów. Matka postanowiła się zemścić i stworzyła kolejny rodzaj pomiotów, które nazwała Dziećmi oraz zebrała armię mrocznych pomiotów, którym tak jak jej nie podobał się nowy początek. Matka pragnęła śmierci Architekta oraz Szarych Strażników.
Śledztwo Kristoffa
Kilka tygodni później wielu uchodźców zaczęło nagle ginąć co wzbudziło podejrzenia lokalnej władzy. W tym celu poproszono Kristoffa, Szarego Strażnika z Orlais, aby ten zbadał sprawę i dowiedział się co się za tym kryje. Po przeprowadzeniu śledztwa dowiedział się, że uchodźcy zostali podstępem zwabieni i przekazani tajemniczej Matce. Kolejne kroki w śledztwie zaprowadziły go na Czarne Mokradła. Lecz słuch o nim zaginął.
Atak na Twierdzę Czuwania
Aby stawić czoła Matce, Architekt potrzebował sojuszników i w tym celu wysłał swojego emisariusza, Uschłego, aby przekonał do pomocy Szarych Strażników stacjonujacych w Twierdzy Czuwania. Niestety Architekt nie przewidział, że może to zostać odebrane jako atak i spotkanie skończyło się rzezią Szarych Strażników z Orlais. Twierdza stała w ogniu.
Powrót Komendantki Fereldenu
Po ustabilizowaniu sytuacji w Fereldenie Komendatka Szarej Straży przybyła, aby pomóc odbudować tutejszy Zakon lecz to co zastała na miejscu nie było tym, czego się spodziewała.
Twierdza Stała w ogniu a Strażnicy zostali wybici jednak nigdzie nie było ich ciał. Po zabiciu wszystkich najeźdźców i pozbyciu się ich przywódcy, Komendantka przystąpiła do rekrutacji nowych ludzi oraz do pozbycia się pomiotów. Nie wszyscy przeżyli Rytuał Dołączenia.
Tajemnica w Nieprzebytym Lesie
Architekt nadal kontynuował swoje badania i potrzebował kolejnych obiektów. W tym celu wysłał Poszukiwacza - inteligentnego pomiota, aby ten przyprowadził mu kilka elfów. Poszukiwacz wywiązał się z powierzonego mu zadania. Sam potem wpadł na pomysł by zwalić winę na ludzi, aby elfy nie wpadły na jego trop. Tak oto po rzezi podrzucił kilka dowodów świadczących o winie ludzi.
Gdy Komendantka przybyła na miejsce musiała stawić czoła dzikim Sylvanom oraz Vellanie siostrze jednej z porwanych, która w końcu zrozumiała że za wszystkim stoją pomioty nie ludzie.
Po uzyskaniu informacji, Komendantka wraz ze swoją drużyną udała się do kopalni Srebrytu gdzie wpadła w pułapkę Architekta. Tak oto po raz pierwszy spotkała inteligentnego pomiota i poznała jego plany dzięki pomocy siostry Vellany - Serani, która pomogła im uciec z laboratorium.
Po ucieczce i walce z eksperymentami Architekta oraz jego smokami, Komendantka planowała pozbyć się pomiota, który zamieniał wszystkich w ghule lecz zanim to zrobiła Architekt zawalił kopalnię.
Bitwa pod Kal'Hirol
Po uzyskaniu raportu od kapitana Garevela kolejnym celem Komendantki był thaig Kal'Hirol gdzie natrafiła na szczątki Legionu Umarłych oraz Sigrun, która przeżyła starcie z armią Matki. W czasie wędrówki przez thaig, Strażnicy natrafili na walczące między sobą mroczne pomioty lecz nie mieszali się do konfliktu. Po odkryciu zagrożenia jakim było leże matek lęgu, Komendantka postanowiła je zniszczyć i wrócić do Twierdzy.
Cienie Czarnych Mokradeł
Komendantka dowiedziała się o zniknięciu jednego z członków Orlezjańskiego Zakonu, który prowadził śledztwo w sprawie uchodźców i ruszyła jego tropem.
Tak oto dotarła na Mokradła i znalazła jego ciało. Kristoff dzielnie stawiał czoła pomiotom lecz został zabity przez Pierwszego, ucznia Matki.
Komendantka nie zdążyła pomścić Kristoffa, gdyż wraz z Pierwszym wpadli w Pułapkę Matki, która wysłała ich do Pustki. Tam natrafili na konflikt Ducha Sprawiedliwości z Baronową, która dzięki magi krwii podstępem uciekła z więzienia jakim była dla niej Pustka.
Po pokonaniu Demona Pychy, Komendantka powróciła do Twierdzy wraz z Justynianem, Duchem Sprawiedliwości w ciele martwego Kristoffa.
Atak na Amarant i Twierdzę Czuwania
Komendantka nie miała czasu na odpoczynek bowiem Matka postanowiła zaatakować zarówno miasto Amarant jak i Twierdzę Czuwania.
Po zwycięstwie nad armią Matki, Szarej Straży udało się odkryć jej lokalizację. Matka spoczywała pod Pustkowiem Smoczych Kości. Komendantka po raz kolejny spotkała Architekta i poznała jego tajemnice - to on przebudził smoka, czym wywołał Piątą Plagę. Matka zginęła z rąk Szarej Straży i pomioty po raz kolejny musiały uciekać.
Wyprawa do Amgarrak
Szara Straż w Fereldenie stała się na tyle potężna, że stała sie remedium na każde problemy.
Właśnie dlatego to do Komendantki został wysłany list z prośbą od Jerrika z rodu Dace, który pragnął odnaleźć swojego zaginionego brata.
Brogan dołączył do ekspedycji do Thaigu o nazwie Amgarrak, aby odszukać zapiski na temat tworzenia golemów. Według opowieści, to w Amgarrak krasnoludy próbowały odtworzyć badania patrona Caridina.
Komendantka Strażników obiecała, że zbada tę sprawę i wkrótce dołączyła do ekipy poszukiwawczej, w ktorej poza Jerrikiem był jego wierny Bronto - Snug.
Podczas badania Thaigu udało odnaleźć Brogana Dace oraz ciała poprzedniej ekspedycji. Wśród ciał Strażniczka odnalazła zapiski na temat wydarzeń, które miały tutaj miejsce lata temu.
Krasnoludy oraz magister z Tevinter próbowali stworzyć własne golemy ale zamiast kamienia czy stali użyto ciał krasnoludów bezkastowców i dusz zmarłych z Pustki. Powstała w ten sposób istota okazała się jednak niemożliwa do kontrolowania i zabiła cały zespół badawczy.
Brogan oraz właściciel listu rozpaczliwie prosił o zniszczenie wszystkiego by nikt więcej nie próbował nieudolnie odtworzyć badań Patrona.
Strażniczka wkrótce miała okazję się przekonać, co za potwora udało się stworzyć lata temu. Na jej drodze stanął Żniwiarz bo tak właśnie nazwano tego stwora. Powykręcany twór z gnijących, rozpadających się kończyn i o nieproporcjonalnie dużej głowie od razu przypuścił atak.
Po wyczerpującej walce udało pokonać się Żniwiarza i zniszczyć dawny Thaig. Lecz nikt nie przypuszczał, że Żniwiarzy jest wiecej a pokonany nie był tam sam.
Poszukiwania Morrigan
Strażniczka postanowiła wrócić do chaty matki Morrigan, Flemeth i tak natrafiła na młodą elfkę o imieniu Ariane, która również szukała Wiedźmy z Głuszy.
Ariane okazała się łowcą z klanu Solana, która szukała relikwi - księgi na temat Eluvianów, która należała do opiekuna jej klanu. Elfka sądziła, że należy udać się do Wieży Kręgu bo właśnie tam pierwotnie była umieszczona księga, dopóki ta nie została skradziona przez apostatę i nie trafiła do jej klanu.
Ariane, Strażniczka wraz ze swym mabari udali się do magów, gdzie poznali Finna, najlepszego językoznawcę w Kręgu i przede wszystkim znawcą kultury starożytnego Tevinter, który obiecał im pomóc.
Podczas przeszukiwania biblioteki udało się znaleźć właściwe księgi i przy pomocy Finna uzyskać potrzebne odpowiedzi.
Eluviany były magicznymi lustrami elfów. Tevinterczycy próbowali użyć ich całej mocy lecz udało im się jedynie wykorzystać je jako portale komunikacyjne.
Finn wierzył, że można wykorzystać inne lustro by odnaleźć kolejne ale nie miał pojęcia jak to zrobić. Dlatego zlecił udanie się do Eleni Zinovii, mówiącego posągu. Lecz zanim posąg przemówił, Strażniczka była zmuszona oczyścić Wieżę Kręgu z demonów, które zaczęły wychodzić przez rozdarcia w Zasłonie.
Eleni opowiedziała o tajemnym rytuale, który pomoże w dotarciu do Eluvianu. Komendantka musiała zdobyć odłamek lustra oraz tajemnicze Światła Arlathanu.
Z pomocą Ariane, Strażniczka zdobyła fragment zbitego lustra ze świątyni elfów oraz Światła Arlathanu z Thaigu Cadash. Dzieki temu Finn mógł przeprowadzić rytuał i poznać lokalizację działającego lustra a przede wszystkim Morrigan.
Strażnik Pustkowi
Ślady zaprowadziły prosto na Pustkowia Smoczych Kości gdzie wcześniej Strażnicy znaleźli Matkę. Tym razem na ich drodze stanął mityczny Varterral - podobny do pająka stwór.
Po tym jak padł z rąk nowej drużyny, ta udała się do Gniazda, gdzie już czekała Morrigan.
Zmiany na Świecie
Morrigan wyjaśniła, że nadchodzą wielkie zmiany w Thedas i że potrzebuje więcej czasu oraz większej mocy na to co nadchodzi. Ostrzegła także przed swoją matką Flemeth, która nie jest zwykłym człowiekiem i jest zagrożeniem dla świata.
Ariane odzyskała księgę swego klanu i wróciła z Finnem do swojego klanu. Wkrótce potem ta dwójka rozpoczęła swoją własną podróż. Nikt nie wie co stało się ze Strażniczką. Jedno jest pewne, zaginęła.
Uchodźcy z Lothering
Wszystko zaczęło się w Kirkwall: upadek komtur Meredith. Powstanie qunari. I oczywiście zniszczenie Zakonu oraz początek buntu magów. Wśród panującego chaosu wyróżniała się zawsze jedna osoba: Hawke, Bohaterka Kirkwall.
Rodzina Hawke uciekła z Lothering, byli uchodźcami ratującymi się przed Plagą. Leandra, matka Bohaterki i rodzeństwa Bethany oraz Carvera, miała nadzieję, że znajdzie azyl w posiadłości rodzinnej w Kirkwall na dalekiej północy.
Chociaż Hawke nie była wyjątkowa i nie posiadała wyjątkowych umiejętności czy zdolności, Bohaterka znalazła się w centrum wydarzeń, które ostatecznie doprowadziły do buntu magów.
Hawke'owie uciekli przed Plagą z pomocą Aveliny Vallen, wojowniczki i przyjaciółki rodziny. Powiadają, że rodzinie pomogła również Flemeth, niesławna Wiedźma z Głuszy. Niestety nie wszyscy przeżyli. Leandra musiała opłakiwać jedno ze swoich dzieci.
Pierwsze lata rodziny w Kirkwall były trudne - brat Leandry, Gamlen, stracił rodzinny majątek. Hawke'owie żyli w ubóstwie, zmuszeni zadłużyć się, by zyskać wstęp do miasta.
Aby spłacić dług, Hawke była zmuszona do pracy. W końcu natrafiła na okazję pod postacią krasnoluda, Bartranda Tethrasa, który planował ekspedycję na Głębokie Ścieżki. To był strzał w ciemno, ale dzięki złotu z ekspedycji Hawke uwolniła rodzinę od wierzycieli przy czym wzmogła podejrzliwość templariuszy.
Hawke spotkała się z uciekinierem ze Straży, Andersem, który wszedł w posiadanie szczegółowych map Głębokich Ścieżek. Mapy te były kluczowe dla powodzenia ekspedycji. Gdy Hawke je zdobyła, cała reszta szybko ułożyła się na swoich miejscach.
Podczas ekspedycji, Hawke znalazła prastary skarb krasnoludów oraz posążek z dziwnego, czerwonego lyrium.
Złoto zdobyte przez Hawke na ekspedycji do Głębokich Ścieżek pozwoliło wykupić rezydencję w Górnym Mieście, w której wychowała się Leandra.
Wygnaniec
Bohaterka przypomniała sobie o kłótni, której była świadkiem podczas zwiedzania miasta, kiedy przybyła do Kirkwall. Dlatego udała się do centrum miasta, aby sprawdzić tablicę Kantora, gdzie natrafiła na ogłoszenie od księcia Starhaven, który potrzebował pomocy w odnalezieniu morderców swojego rodu.
Hawke namierzyła i pozbyła się najemnych zabojców z Krzemiennej Kompanii i skontaktowała się z autorem zlecenia.
Sebastian opowiedział o sobie i o tym, że wywodził się z rodu Vael, który rządził Starkhaven, jednym z miast w Wolnych Marchiach. Gdy mordowano jego bliskich, ten przebywał w zakonie w Kirkwall. Młody książę dowiedział się kto zlecił zabójstwo jego rodu i pragnął zemsty.
Hawke udała się z nim do posiadłości rodu Harimann, gdzie okazało się, że wszyscy są pod wpływem Allure, Demona Pożądania, który wykorzystał domowników i obiecał władzę nad Starkhaven Johane Harimann.
Johane, która zleciła morderstwa zginęła wraz z Demonem z rąk Sebastiana i Hawke. A jej krewni odzyskali własną wolę i obiecali pomóc w odzyskaniu tronu.
Dziedzictwo
Podczas jednej z wypraw, Hawke została zaatakowana przez krasnoludzki Kartel. Chociaż nie znała powodu ataku, to dowiedziała się, że Kartel służy Koryfeuszowi.
Wkrótce potem udała się do podziemi w górach Vimmark, gdzie znajdowało się więzienie Szarej Straży. To właśnie tutaj poznała sekrety swojego ojca.
Podczas przeszukiwania więzienia Hawke spotkała Lariusa, ghula, który był dawnym Komendantem Szarej Straży i wyruszył na Wezwanie . Larius opowiedział o tym jak wiele lat temu wraz z Malcolem, ojcem Hawke zapieczętowali pradawne zło. Teraz chciał pozbyć się go na dobre.
Hawke w drodze do pieczęci spotkała także innych Szarych Strażników, którymi przewodziła Janeka, opiekunka więzienia. Magiczka opowiedziała o tym, że jest w stanie kontrolować więźnia a Larius postradał zmysły i nie należy mu ufać.
Hawke miała dosyć polowania na nią i wspólnie z nowym sojusznikiem złamała pieczęcie wykorzystujac swoją krew aby położyć temu kres.
Koryfeusz
Po zniszczeniu pieczęci jej oczom ukazał się dziwny stwór, który przypominał pomiota. Po uwolnieniu zaczął wymawiać imię Dumata, Dawnego Arcydemona oraz mówić o Złotym Mieście. Z jego słów wynikało, że był jednym z Magistrów, którzy wdarli się do domu Stwórcy.
Koryfeusz chociaż osłabiony zaatakował Hawke i jej drużynę lecz poległ z jej ręki.
Po pożegnaniu z nowym sojusznikiem z Szarej Straży, Bohaterka wróciła do Kirkwall.
Tajemnicze morderstwa
Ledwo Hawke'owie osiedlili się w nowym domu, gdy Leandra stała się kolejną ofiarą mordercy, który polował w Kirkwall. Matka Hawke została zabita w wielce tajemniczych i złowieszczych okolicznościach. Hawke dopadła Quentina, stojącego za wszystkim maga krwi, ale nie zapobiegła śmierci Leandry. Tragiczna śmierć Leandry była częścią poważnego problemu, przed którym stanęło Kirkwall: Rosło napięcie między magami z miasta, którzy czuli się coraz bardziej uciskani, a templariuszami, którzy byli wobec nich coraz bardziej podejrzliwi.
Niepokój wzmagał dodatkowo kontyngent qunari, który ulokował się w Kirkwall ku rosnącemu zaniepokojeniu włodarzy miasta. Po tym, jak kilka lat wcześniej ich liniowiec się rozbił, grupie rozbitków qunari pozwolono pozostać w odgrodzonej strefie w Dolnym Mieście. Mijał czas, a Qunari nie podejmowali żadnych starań, by wrócić do domu, ani nie wyjaśnili, dlaczego zostają w mieście.
Atak na Kirkwall
Napięcie rosło, aż osiągnęło punkt krytyczny: Wielebna matka Petrycja, przekonana, ze Qunari stanowią zagrożenie dla wiary Zakonu, podsycała wrogość między Qunari i mieszkańcami Kirkwall. Hawke wiedziała, ze Petrycja doprowadzi do niepotrzebnego konfliktu.
Choć Bohaterka Kirkwall próbowała ją powstrzymać. Petrycja zorganizowała morderstwo syna wicehrabiego Dumara, Seamusa, który przeszedł na Qun. Kiedy jej zbrodnia wyszła na jaw, zginęła z ręki zabójcy nasłanego przez Qunari. Po morderstwie Saemusa, Arishok przywódca Qunari stracił cierpliwość do mieszkańców Kirkwall - mieli poddać się i przejść na Qun lub zginąć. Atak Qunari był szybki i zdecydowany - zajęli pałac w Górnym Mieście i ścięli głowę wicehrabiemu, by natychmiast zdławić wszelki opór. Z pomocą komtur Meredith i Pierwszego Zaklinacza Orsino Hawke dotarła do pałacu i stoczyła bezpośrednie starcie ze straszliwym dowódcą.
Zaciekłe starcie zakończyło się pokonaniem Arishoka i wyzwoleniem Kirkwall spod krótkiej okupacji. Najeźdzcy szybko wycofali się całkowicie z miasta. Hawke uratowała Kirkwall i zyskała niechętny szacunek templariuszy, magów i szlachty miasta - wraz z tytułem, który przejdzie do historii: Bohaterki Kirkwall.
To jednak nie był koniec problemów Kirkwall. Po śmierci wicehrabiego Dumara, władzę przejęła komtur Meredith, która wstrzymywała wszelkie próby wybrania nowego wicehrabiego.
Intryga
Wkrótce Hawke została zamieszana w incydent, który mógł wywołać wojnę w Orlais. A wszystko zaczęło się od Antivańskich Kruków oraz spotkania z Tallis.
Varrik, który miał spotkać się ze swoim człowiekiem by porozmawiać na temat Hawke i szlachty został oszukany a Hawke wpadła w zasadzkę, z której pomogła wyjść jej Tallis.
Okazało się, że elfka szukała Hawke aby ta pomogła jej wykraść klejnot - Serce Wielu od księcia Prospera z Chateau Haine.
Hawke została zaproszona do siedziby księcia Prospera i wzięła udział w polowaniu na wiwerny. Po zwycięstwie zostało wydane przyjęcie na jej cześć.
Podczas przyjecia Hawke wykradła klucz do posiadłości i razem z Tallis udała się do środka aby znaleźć skarbiec gdzie miał znajdować się klejnot.
Zdrada
Niestety Hawke wpadła w pułapkę i została otoczona przez Orlezjańskich rycerzy na czele z Prosperem. Okazało się, że Bohaterka została oszukana a Tallis nie była zwykłą złodziejką a szpiegiem Qunari.
Hawke wraz z Tallis została wtrącona do lochów gdzie dowiedziała się, że Tallis to zabojczyni i szpieg Qunari, była Ben-Hassrath, członkiem organizacji, która podlega Ariqun a teraz polowała na Salita jednego z Tal-Vashoth, który chciał sprzedać tajemnice Qunari Cesarstwu Orlais.
Bohaterki uciekły z lochów i udały się w pogoń za księciem i jego żołnierzami. Po długiej podróży przez posiadłość i las udało się zdążyć na czas, zanim Salit przekazał sekrety.
Okazało się, że tajemnicami Qunari była lista szpiegów i osób, które przeszły na wiarę Qun. Prosper był wściekły gdyż chciał dostać przepis na proch lub poznać lokalizację miast Qunari. Wkrótce potem zabił Salita.
Hawke musiała stawić czoła Prosperowi, jego rycerzom i Leopoldowi, tresowanej wiwernie. Na szczęście udało jej się pozbyć księcia a tajemnice Qunari wróciły w ręce Tallis aby przekazała je do Par Volen.
Hawke otrzymała Serce Wielu i wróciła do domu.
Zniszczenie Zakonu w Kirkwall
Pod dowództwem Meredith templariusze zaostrzyli kontrolę nad magami, planując stłumić to, co Meredith uznawała za rosnący bunt.
Anders, który poświęcił wiele lat na walkę o sprawiedliwość i wolność dla innych magów, zrozumiał, ze minął czas na negocjacje. Justynian, który przebywał w jego ciele pod jego wpływem zmienił się w ciągu lat z Ducha Sprawiedliwości w Demona Zemsty co tylko pogorszyło sprawę. Dodatkowo podżegany przez demona Anders zniszczył Zakon w Kirkwall, zabijając setki - w tym Wielką Kapłankę Elthinę. Ten czyn zapoczątkował bunt, który rozprzestrzeniał się z Kręgu na Krąg - aż wszystkie Kręgi Maginów powstały przeciwko rządom Zakonu. Walki szybko ogarnęły całe miasto; część magów zbuntowała się otwarcie, wielu z nich zostało opętanych.
Templariusze zwrócili swoje miecze nie tylko przeciwko zbuntowanym, lecz wszystkim magom. Gdy Pierwszy Zaklinacz Orsino nie ugiął się przed templariuszami, komtur Meredith zażądała, by skierować miecze przeciwko każdemu magowi w Kirkwall. Hawke uratowała wielu magów oraz templariuszy ale była zmuszona uśmiercić Orsino, który zdradził własne wartości i zwrócił się ku magii krwii zmieniając się w Żniwiarza składającego się z ciał poległych.
Bitwa dowiodła jednego: komtur Meredith oszalała. Hawke dostrzegła prawdę, gdy Meredith dobyła miecza, w którym osadzony był posążek z czerwonego lyrium z Głębokich Ścieżek. Ostrze od wielu miesięcy napędzało jej nienawiść i obłęd. Po straszliwej bitwie czerwone lyrium z miecza pochłonęło komtur, gdy umierała - Meredith zamieniła się w posąg z twarzą zamarłą w wyrazie grozy.
Niewiele wiadomo o tym, co stało się z Bohaterką po ostatniej bitwie. Jednak historia Hawke przetrwała w legendzie i pieśni - niezatartych wspomnieniach zmian, które Bohaterka Kirkwall wprowadziła w Thedas.
Rozłam
Bunt magów w Kirkwall dał się odczuć w całym Thedas, wieści o nim rozeszły się lotem błyskawicy. Templariusze podjęli zdecydowane kroki... ale kolejne represje tylko pogorszyły sytuację. Magowie prowadzeni przez wielką zaklinaczkę Fionę wybrali niezależność. Krąg Maginów miał rządzić się sam, bez Zakonu, a szczególnie bez templariuszy. Efekt był katastrofalny. Dwa Kręgi zostały zniszczone, wszyscy magowie wewnątrz zabici - ocalała reszta zbiegła do dziczy.
Być może potężne Cesarstwo Orlais mogłoby zainterweniować, nim wybuchła wojna, ale tak się nie stało. Wielki Książę Gaspard rozpoczął wyniszczającą wojnę domową przeciwko Cesarzowej Celene w walce o tron Orlais.
Magom udzielono schronienia w sąsiednim Fereldenie, ale templariusze ruszyli ich śladem i walki objęły swym zasięgiem całe Thedas. Jako głowa Zakonu Boska Justynia nakazała, by templariusze się wycofali. Odmówili, ogłaszając tym samym swoją niezależność. Wyrzekli się traktatu w Nevarze.
Wojna rozgorzała na dobre - templariusze polowali na magów, zaś magowie zwalczali templariuszy. Ich starcia powodowały nieopisane zniszczenia, wszelki porządek na świecie upadał.
Konklawe
Boska Justynia podjęła ostatnią, desperacką próbę zakończenia wojny. Zwróciła się do przywódców obu stron i przekonała ich, by przybyli na konklawe na neutralnym terenie. Zakon miał mediować w pierwszych od rozpoczęcia konfliktu rozmowach magów z templariuszami. To ostatnia - i być może jedyna - szansa na pokój...