Smoczęta
Nowo wyklute smoki mają wielkość jelenia i zwykle są wściekle głodne. Przez jakiś czas mieszkają w legowisku matki, by później wyruszyć na swoje. Te smukłe, bezskrzydłe stworzenia przychodzą na świat w wielkiej liczbie, gdyż niewiele z nich dożywa dorosłości.
Smoczyce
Samice smoków dojrzewają o wiele dłużej niż samce. One również przechodzą przed osiągnięciem dojrzałości swego rodzaju metamorfozę. Podczas gdy samce tracą w tym okresie swe chwytne łapy, smoczycom wyrasta trzecia para kończyn, które z czasem przekształcają się w skrzydła.
Młode smoczyce pokonują ogromne odległości w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca na gniazdo. Z racji wędrownego trybu życia, to właśnie one są najczęściej widywane przez ludzi.
Wielki Smok
W pełni dojrzała smoczyca staje się " wielkim smokiem ": potworem z legend, najrzadszym ze smoczego gatunku. Takie smoki drążą dla siebie ogromne legowiska, gdyż potrzebują przestrzeni dla całego haremu samców, jak również jaj i młodych.
Wielkie smoki stanowią bardzo rzadki widok. Większość czasu zajmuje im sen i gody, a żywią się tym, co przynoszą samce. Lecz raz na około sto lat wielki smok przygotowując się do wylęgu wylatuje z legowiska. W ciągu kilku tygodniu przemierza ogromne obszary, zjadając setki zwierząt ( przede wszystkim bydła ) i pozostawiając za sobą tylko dymiące zgliszcza. Następnie powraca do leża, by złożyć jaja i nie pokazuje się na zewnątrz przez kolejne stulecia.